Το Τολό είναι από τα δημοφιλέστερα παραθαλάσσια χωριά της Πελοποννήσου. Το αλλοτινό ψαροχώρι έχει μεταμορφωθεί σ' έναν από τους πιο αγαπημένους παραθεριστικούς προορισμούς της Αργολίδας.

Βρίσκεται σε απόσταση 12 χλμ. νότια του Ναυπλίου και το μεγαλύτερο μέρος του είναι κτισμένο στον μυχό ενός όμορφου κόλπου. Η εικόνα που παρουσιάζει είναι ταυτόχρονα γραφική, ρομαντική και αναμφισβήτητα ειδυλλιακή.

Το Τολό διαθέτει μια πανέμορφη παραλία, στην οποία οφείλει - εν μέρει - και τη μεγάλη της η φήμη όλη η ευρύτερη περιοχή. Η καθαρή θάλασσα, η εκτεταμένη χρυσαφένια και ψιλή αμμουδιά (από την οποία πολύ εύστοχα ονομάστηκε η παραλία Ψιλή Άμμος) και η άρτια οργάνωση της παραλίας, είναι κάποιοι από τους λόγους έχουν καθιερώσει την παραλία του Τολού ως μια από τις κοσμικότερες της Πελοποννήσου και όχι μόνο. Στην περιοχή υπάρχει και η δυνατότητα για όλα τα θαλάσσια σπορ.

Στο Τολό λειτουργούν ξενοδοχεία όλων των κατηγοριών και ενοικιαζόμενα δωμάτια και διαμερίσματα. Χαρακτηριστικό είναι ότι στο Τολό παραθερίζουν άνθρωποι όλων των ηλικιών. Εδώ θα συναντήσετε οικογένειες και παρέες νεαρών ατόμων να απολαμβάνουν τη θάλασσα, τον ήλιο και τις ομορφιές της φύσης, να γευματίζουν στις παραλιακές ταβέρνες όπου αφθονούν τα φρέσκα ψάρια και τα θαλασσινά . Αλλά σαν πέσει η νύχτα, οι δρόμοι τους χωρίζουν. Άλλοι προτιμούν να χαλαρώσουν ακούγοντας τον παφλασμό των κυμάτων σε μια ήσυχη παραλιακή ταβέρνα ή καφέ-μπαρ, ενώ όσοι θέλουν να διασκεδάσουν, η έντονη νυχτερινή ζωή της περιοχής, ικανοποιεί όλα τα γούστα.

Το 1718, Τολό χρησιμοποιείται σαν υποσταθμός του ενετικού στόλου. Μνημείο της εποχής αυτής είναι η μικρή εκκλησία η Ζωοδόχος Πηγή, κτισμένη το 1688 καθώς και τα ερείπια φρουρίου που συναντάμε στο νησί Δασκαλειό. Επίσης οχυρώσεις και ερείπια κατοίκων και δεξαμενών συναντάμε και στο νησί Ρόμβη. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας οι κάτοικοι της περιοχής ζούσαν υπό καθεστώς τρομοκρατίας όπως μας θυμίζει και το Δασκαλειό που λειτουργούσε στο ομώνυμο νησί του κόλπου.

Σε αυτό το «Κρυφό σχολείο» προσπαθούσαν να μάθουν κρυφά στα παιδιά την γλώσσα και την ιστορία τους και να ανασυγκροτήσουν την εθνική τους συνείδηση. Με την Επανάσταση του Ελληνικού έθνους στα 1821 η Αργολίδα φιλοξενεί την Πρώτη πρωτεύουσα του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους, το Ναύπλιο ενώ η Ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να συνδράμει τους επαναστατημένους Έλληνες των Τουρκοκρατούμενων περιοχών. Έτσι με ψήφισμα του κυβερνήτη Καποδίστρια τον Μάρτιο του 1831 ξεκινάει μια προσπάθεια αποκατάστασης όσων αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να προσφύγουν στην τότε ελεύθερη Ελλάδα. Στο Τολό παραχωρείται γη σε πρόσφυγες από Κρήτη που προσπαθούσαν να γλυτώσουν από τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του νέου κατακτητή, του Αιγύπτιου αντιβασιλέα Μωχάμεντ Αλη, στον οποίο είχε παραχωρηθεί το νησί ως αντάλλαγμα των υπηρεσιών στους Οθωμανούς. Με Βασιλικό Διάταγμα το 1834 θεμελιώνεται στο λιμάνι του Τολού πόλη με το όνομα Μινώα προς τιμή του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα. Μετά την απελευθέρωση της Κρήτης όσοι από τους πρόσφυγες παρέμειναν στην περιοχή δημιούργησαν ένα μικρό, γραφικό, ψαράδικο χωριό που ζούσε απομονωμένο, στους δικούς του ρυθμούς και το οποίο στα 1916 γίνεται η κοινότητα Τολού. Από τα μέσα του 20ου αιώνα με υπόβαθρο την φυσική ομορφιά του κόλπου, την ηρεμία του τοπίου και τους αρχαιολογικούς χώρους, όπως τις Μυκήνες, την Επίδαυρο κλπ. το Τολό αλλάζει και μετατρέπεται σε ένα διαρκώς εξελισσόμενο τουριστικό θέρετρο που φιλοξενεί τουρίστες από πολλά μέρη της γης.